 |
| © ethelgranger.com |
Urodzona jako Ethel Mary Wilson 12 kwietnia 1905 roku w Chesterton w hrabstwie Cambridgeshire w Wielkiej Brytanii. Wyszła za mąż w 1928 roku za Williama Arnolda Grangera. Zmarła w 1982 roku w Peterborough w hrabstwie Cambridgeshire, a jej mąż zmarł 4 marca 1974 roku również w Peterborough.
W latach 30-tych XX wieku Ethel nosiła mało atrakcyjne suknie z ubiegłej dekady, miała krótkie włosy i nie nosiła jeszcze gorsetu, butów na wysokich obcasach i kolczyków. William lubił te elementy stroju i kiedy tylko widział kobietę, która miała na sobie którąś z tych rzeczy, mówił o tym przychylnie do Ethel. Dawał wyraźnie do zrozumienia, że byłoby cudownie, gdyby mógł objąć ramieniem jej talię z ubranym gorsetem, a jego zainteresowanie wzbudzały również piękne ekstrawaganckie kolczyki, które mogłyby elegancko ozdabiać jej uszy. Wszystkie jego próby wzbudzenia u Ethel zainteresowania gorsetami i kolczykami przyniosły w końcu owoce. Pewnego dnia Ethel poprosiła go, żeby objął ją ramieniem wokół talii i ku jego zdziwieniu zauważył, że miała na sobie ubrany gorset.
W międzyczasie Ethel zainteresowała się też kolczykami i zaczęła zwracać uwagę na to, jakie noszą jej przyjaciółki. Martwiła się, że jej uszy będą musiały być przebite, a wiedziała od przyjaciółki, że jest to bolesne. Ponadto okazało się, że rany goją się powoli, jeśli nie zastosuje się odpowiednich środków higieny. Z tego powodu William zaproponował, że on przekłuje jej uszy. Posiadał wszystkie potrzebne narzędzia i zaprojektował też pierwszą parę kolczyków. Ostatecznie podczas przekłuwania okazało się, że ból nie był aż tak bardzo duży, jak się tego Ethel spodziewała i po koniecznych zabiegach medycznych mogła już nosić kolczyki. Zdecydowała też, że zapuści włosy i kupiła buty na wysokim obcasie. Ethel rozpoczęła swoją metamorfozę.
William odkrył i zaprenumerował bardzo interesujący magazyn "London Life", w którym było wiele artykułów i wiedzy na temat gorsetów. Oprócz informacji na temat sznurowania i noszenia gorsetów znajdowały się tam opisy różnych rodzajów gorsetów takich jak:
- pipe-stem - z częścią na talię w kształcie cylindra
- hourglass - w kształcie klepsydry
- metalowe
Magazyn publikował też zdjęcia butów na bardzo wysokim obcasie, które często miały po 15 - 17,5 cm wysokości, co nie było niczym wyjątkowym.
Proces redukcji obwodu w talii za pomocą noszenia gorsetu zakończył się sukcesem i talia Ethel stała się mniejsza. Jej mąż zauważył jednak, że ćwiczenia jej talii były ograniczone, bo nie nosiła gorsetu dzień i noc. Czas redukcji powinien zostać zwiększony do 24 godzin na dobę. Jeśli Ethel chciała mieć nadzieję na dalszą redukcję obwodu talii powinna nosić gorset przez cały czas. William sugerował jej, żeby nie zdejmowała gorsetu ani w dzień ani w nocy. Ona pytała go czy obwód 48 cm nie jest już wystarczająco mały i czy nie chce przypadkiem przeciąć jej na dwie części. Początkowo była niechętna, żeby nosić gorset w nocy, ale jej ukochany nakłaniał ją, żeby spróbowała. Ostatecznie dała się namówić i wkrótce przyznała, że noszenie gorsetu w nocy przynosi efekty. Dodatkowym plusem było to, że oszczędzała rano czas na jego ubranie i zasznurowanie. Od tamtej pory Ethel zaczęła nosić gorset w dzień i w nocy i nigdy to się nie zmieniło.
Po urodzeniu córki piersi Ethel powiększyły się, a William wiedział, że ten stan się zmieni i po jakimś czasie powrócą do pierwotnego rozmiaru. Przeczytał wtedy w magazynie "London Life", że złote obrączki umieszczone w sutkach, pomagają zwiększyć rozmiar piersi, ale Ethel nie chciała tego spróbować.
William zamówił nowy gorset mający w talii 45,7 cm obwodu. Jego żona nosiła gorset cały dzień i noc, a on musiał mieć pewność, że mają w zapasie jakiś drugi, gdyby jeden się zużył lub wymagał naprawy, jak się czasem zdarzało. Po długim czasie noszenia rozciągał się i nie posiadał już oryginalnego rozmiaru w talii. Zawsze gdy gorset wymagał naprawy William prosił o przywrócenie go do pierwotnych wymiarów. Kolejny gorset, który Ethel nosiła, miał rozmiar w talii 44,4 cm i był kiepsko wykonany, dlatego szybko uległ uszkodzeniu na szwach. Producent naprawił go lecz zasugerował udanie się do producentów, którzy robią gorsety na zamówienie, ponieważ takie z małym obwodem w talii są bardzo trudne do wykonania.
 |
| © Xingbo / 12 cm obcasy |
Ethel miała teraz idealną figurę z talią i ciałem o zmienionych kształtach, które pozostawały niezmienne nawet wtedy, gdy rozbierała się do kąpieli. Ludzie z sąsiedztwa przyzwyczaili się do widoku jej niespotykanie wąskiej talii, która była jeszcze bardziej uwydatniona przez skórzany pasek, który William zrobił dla niej. Widząc ją wołali:
"Ale wąska talia!"
Kolejną radykalną zmianą jaką zrobili, było powiększenie do 8 mm otworów w uszach, żeby mogła nosić większe kolczyki, które zrobił dla niej mąż. Chciał też przekłuć jej przegrodę nosową i ścianki nosa w obu dziurkach. Początkowo odmówiła, ale ostatecznie zgodziła się na to, a podczas zabiegu William zawiązał jej oczy, żeby nie była przestraszona w czasie przekłuwania. Użył do tego celu srebrnej igły, a z drugiej strony kawałka korka. Po przekłuciu przegrody nosowej umieścił w niej cienki srebrny pręcik, który został usunięty po kilku miesiącach po zagojeniu rany. Następnie stopniowo otwór był powiększany do średnicy 8 mm. Ethel nigdy nie nosiła kolczyków w nosie w miejscach publicznych, a tylko w domu żeby sprawiać przyjemność mężowi.
Źródła: ethelgranger.com | twenty6magazine.com
Brak komentarzy
Prześlij komentarz
Proszę nie reklamować stron internetowych.