Martin Cooper zadzwonił do Joela Engela, pracującego w firmie Bell System rywalizującej w wyścigu technologicznym, mającym na celu stworzenie technologii telefonii komórkowej. Powiedział mu że już koniec wyścigu. Motorola dokonała tego pierwsza.
Telefon nie bez powodu nazywany był "cegłą" bo ważył 1,996 kg. Druga popularna nazwa "but" wzięła się od jego kształtu przypominającego buta. Akumulator pozwalał na przeprowadzenie 35-minutowej rozmowy a ponowne jego naładowanie zajmowało 10 godzin. Był to jednak tylko prototyp a na pierwszy telefon komórkowy, który został wprowadzony do sprzedaży trzeba było jeszcze poczekać ponad 10 lat.
Motorola DynaTAC 8000X była pierwszym telefonem komórkowym wprowadzonym do sprzedaży w 1984 roku. Zgoda na produkcję została przyznana 21 września 1983 roku przez amerykańską Federalną Komisję Łączności (Federal Communications Commission - FCC) a urządzenie nosiło nazwę przenośny radio-telefon komórkowy. Telefon kosztował 3995 $ co jest dzisiaj równowartością 9363 $. Ważył 0,793 kg, miał 25 cm wysokości bez anteny (z anteną 33 cm), 4,4 cm szerokości, 8,9 cm grubości, akumulator wystarczał na 60 minut rozmów a ponowne naładowanie standardową ładowarką zajmowało 10 godzin lub 1 godzinę za pomocą szybkiej ładowarki, którą można było kupić oddzielnie. Maksymalny czas czuwania wynosił 8 godzin. Posiadał wyświetlacz LED-owy w kolorze czerwonym oraz pamięć 30 numerów telefonicznych.
Prace badawcze zajęły 15 lat i kosztowały 100 milionów $.
Źródła: motoinfo.motorola.com | wikipedia.org
Brak komentarzy
Prześlij komentarz
Proszę nie reklamować stron internetowych.