© Asiir / Porównanie z samolotem Douglas DC-3 |
Został zbudowany tylko jeden egzemplarz tego samolotu, a projektowany był z myślą o wykorzystaniu w II Wojnie Światowej jako samolot transportowy, jednak nie został zbudowany na czas. Swój pierwszy i zarazem jedyny lot wykonał 2 listopada 1947 roku. W 1942 roku Departament Wojny Stanów Zjednoczonych miał potrzebę transportu materiałów i personelu do Wielkiej Brytanii. Transport morski aliantów ponosił olbrzymie straty na oceanie Atlantyckim, jakie powodowały niemieckie okręty podwodne U-Boat. W takiej sytuacji rozwiązaniem był samolot, który mógłby latać nad oceanem z dużym ładunkiem.
Konstrukcja samolotu wykonana jest z drewna, ze względu na restrykcje w czasie wojny związane z wykorzystaniem aluminium i obawy dotyczące wagi. Krytycy nadali mu określenie "Spruce Goose" (świerkowa gęś), mimo że do budowy wykorzystano głównie drewno z brzozy. Przez innych nazywany był też "Flying Lumberyard" (latający skład drzewa). Projekt samolotu był owocem myśli konstruktora Henry'ego J. Kaisera, który połączył swoje siły z Howardem Hughesem.
Samolot miał być w stanie zabrać na pokład 750 w pełni wyposażonych żołnierzy lub 3 czołgi M4 Sherman, każdy ważący ponad 30 ton. Nigdy jednak nie zostało to przetestowane.
Samolot znajduje się na wystawie w muzeum Evergreen Aviation & Space Museum w McMinnville, w stanie Oregon, w USA.
Dane techniczne:
- długość: 66,65 m
- wysokość: 24,18 m
- wysokość samego kadłuba: 9,1 m
- rozpiętość skrzydeł: 97,54 m
- waga bez ładunku: 113399 kg
- napęd: 8 x silniki gwiazdowe Pratt & Whitney R-4360 Wasp Major, każdy o mocy 3000 KM (2640 kW)
- średnica śmigieł: 5,23 m
- załoga: 3 osoby
- prędkość przelotowa: 407,98 km/h
- zasięg: 4800 km
- pułap: 6370 m
Źródło: wikipedia.org
Brak komentarzy
Prześlij komentarz
Proszę nie reklamować stron internetowych.