 |
| © Josh Landis / rosyjska stacja badawcza Wostok w lecie 2000-2001 |
Stacja znajduje się na wysokości 3488 m nad poziomem morza i została założona 16 grudnia 1957 roku przez drugą sowiecką ekspedycję antarktyczną pod dowództwem Alekseia Tresznikowa, która wyruszyła z Kaliningradu 7 listopada 1956 roku. Nazwa Wostok oznacza w języku rosyjskim kierunek wschód, a została nadana od nazwy okrętu korwety o takiej samej nazwie, której kapitanem był Fabian Gottlieb von Bellingshausen badacz rosyjski.
Klimat tam panujący jest bardzo suchy, a średnia ilość rocznych opadów atmosferycznych wynosi 20,8 mm co sprawia, że jest to najsuchsze miejsce na świecie. Stacja jest też określana światowym biegunem zimna, ze średnią temperaturą w miesiącach zimowych - 65 °C. Najwyższa temperatura jaką tam odnotowano była 11 stycznia 2002 roku i wynosiła -12,2 °C. Niepotwierdzona temperatura z 1997 roku wynosiła podobno - 91 °C.
Ze względu na ekstremalnie trudne warunki jakie tam panują, stacja Wostok jest jednym z najtrudniejszych miejsc na świecie do zamieszkania przez ludzi.
Główne czynniki stanowiące problem to:
- bardzo niska temperatura
- praktycznie brak wilgotności powietrza
- wiatr wiejący ze średnią prędkością 18 km/h a czasem do 97 km/h
- mała zawartość tlenu w powietrzu ze względu na wysokość nad poziomem morza
- wysoka jonizacja powietrza
- noc polarna, która trwa średnio 130 dni od połowy kwietnia do końca sierpnia, w czasie której przez 80 dni słońce jest ponad 6 stopni poniżej linii horyzontu i jest zbyt ciemno żeby czytać
Aklimatyzacja do takich warunków może trwać od tygodnia do nawet 2 miesięcy i mogą towarzyszyć jej bóle głowy, drgania oczu, bóle uszu, krwawienie z nosa, uczucie duszności, nagły wzrost ciśnienia krwi, krótszy sen, zmniejszony apetyt, wymioty, bóle stawów i mięśni, zapalenie stawów i utrata wagi.
Źródło: wikipedia.org
Brak komentarzy
Prześlij komentarz
Proszę nie reklamować stron internetowych.